ประชาชนถูกนักการเมือง-นักปกครองมาแสวงผลประโยชน์หลอกใช้ให้เป็นเครื่องมือ แบ่งแยกสีแบ่งพวกแบ่งฝ่ายจนบ้านเมืองกลายเป็นไม่รู้กี่ก๊ก เละเพราะถูกแบ่ง
คนไทยควรจำบทเรียนหัดคิดแล้วเลือกทางเดินที่ถูกของตัวเองดีกว่าไหม
ถ้าใครที่ติดตามข่าวต่างประเทศช่วงนี้มีข่าวที่ค่อนข้างสำคัญจากปัญหาการบริหารประเทศของผู้นำโลกเสรีอย่างอเมริกากรณีที่สภาของเขาไม่ยอมผ่านงบประมาณในการบริหารประเทศเป็นครั้งที่สองภายในระยะเวลาไม่กี่เดือนล่าสุดผู้นำอเมริกาได้ส่งคำขู่ไปที่คนผิวดำว่าถ้าไม่ผ่านสภาคราวนี้งบประมาณและสวัสดิการต่างๆที่ช่วยเหลือพวกคนฐานะยากจนจะถูกตัดออกหมดการแสดงออกนี้บ่งบอกอย่างชัดเจนว่าแม้ประเทศที่อ้างว่าเป็นประชาธิปไตยก็ไม่เคยมีคำว่าเสมอภาคที่พูดเช่นนี้ก็แสดงให้เห็นว่าประเทศของเขาให้ความสำคัญกับคนผิวดำเป็นแค่บุคคลชั้นสองอยู่ในฐานะยากจนและถูกแบ่งแยกชนชั้น โดยเฉพาะเป็นคนไร้บ้านค่อนข้างชัดเจน
ที่เอาเรื่องนี้มาพูดให้ฟังไม่ได้คิดว่าจะไปวิจารณ์อะไรเขา เพราะไม่ได้เกี่ยวกับประเทศของเรา แต่ที่ยกตัวอย่างมาก็หมายความว่าไม่ว่าที่ไหนก็มีเรื่องของความไม่เป็นธรรมและไม่ถูกต้องเกิดขึ้นทุกที่ ตรงนี้แหละที่อยากให้พวกเรารู้จักคิดแล้วก็แยกแยะ ถ้าจะให้บอกว่าจะหาประเทศไหนที่ดีเท่ากับของเรานั้นคงยากแล้ว แต่ทำไมคนไทยในยุคนี้จึงมองไม่เห็นความดีของตัวเราเอง แต่กลับไปนิยมชมชอบสิ่งที่ไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าเขามีดีหรือเปล่า แล้วก็จะเอาเขามาเป็นเยี่ยงอย่างจึงต้องตั้งคำถามว่ามันถูกต้องหรือไม่ เราเอาความกตัญญูต่อแผ่นดินเกิดไปไว้ที่ไหนกันสิ่งที่เป็นที่ต้องตาถูกใจของคนทั้งโลก แต่คนของเรากลับมองข้ามก็ด้วยสาเหตุที่ไม่รู้จักสิ่งที่ดีของตัวเอง
ประชาชนของเราถูกนักการเมืองหรือนักปกครองที่เข้ามาแสวงผลประโยชน์หลอกใช้ให้เป็นเครื่องมือ มีการแบ่งแยกสีแบ่งพวกแบ่งฝ่ายจนบ้านเมืองกลายเป็นไม่รู้กี่ก๊ก และเพราะถูกแบ่งแยกเช่นนี้ บ้านเมืองจึงหาความสงบสุขและความถูกต้องชอบธรรมไม่ได้พวกใครก็เชียร์แต่ของตัวเอง โดยไม่ได้เอาความเป็นจริงว่าฝ่ายใดถูกฝ่ายใดผิดมาเป็นตัวตัดสิน พวกโกงบ้านกินเมืองก็เลยหากินกันอย่างสุขสบายทำให้บ้านเมืองเสียหายมากมาย แล้วก็เลยกลายเป็นเหมือนกับประเพณีพอฝ่ายหนึ่งก่อความเสียหาย ชาวบ้านก็จะเรียกหาอีกฝ่ายหนึ่งมาแก้พออยู่ไปสักพักก็ไม่แตกต่างกัน สุดท้ายก็ต้องหมุนเวียนเปลี่ยนไปหาคนเก่าอีก จึงกลายเป็นเรื่องของสมบัติผลัดกันชม สุดท้ายทำให้ผู้คนเบื่อเอือมระอาต่อระบบเหล่านี้จนกลายเป็นพยายามดิ้นรนไขว่คว้าหาทางเลือกใหม่ ซึ่งก็ไม่เคยได้รู้ว่าเป็นอย่างไรก็คงเข้าตำราที่ว่าไปตายเอาดาบหน้า สุดท้ายประเทศที่มีทรัพย์ในดินสินในน้ำมีทุกอย่างพร้อมสรรพจนแทบจะเรียกว่าทั้งโลกเขาให้ความสำคัญต่อเราเป็นอย่างยิ่งมีแต่คนอยากมาเที่ยวอยากมาอยู่ แต่คนของเรากลับไม่รู้ค่าของมัน พยายามที่จะยกบ้านที่มีคุณค่าเอนกอนันต์ไปให้คนอื่นครอบครองแบบขาดสติ ก็ต้องถามว่าแล้วเราจะให้มันเป็นอย่างนี้ต่อไปหรือ
ทำไมเราไม่ช่วยกันสอดส่องดูแลช่วยกันติในสิ่งที่ไม่ถูกต้องช่วยกันสนับสนุนในสิ่งที่ทำได้ดี ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็จะค่อยๆดีขึ้นแล้วก็จะหลุดจากเงาของพวกที่จ้องเขมือบประเทศนี้ออกมาได้ แน่นอนว่าทุกที่มีทั้งคนดีและคนชั่วแต่ถ้าช่วยกันสอดส่องดูแลดีๆ อย่าเอาแต่ความอคติมาตัดสิน โอกาสที่บ้านเมืองของเราจะกลับมาสมบูรณ์พูนสุขและเป็นสุขอย่างแทัจริงก็จะเกิดขึ้นในขณะที่ตอนนี้ถ้าดูจากที่เป็นอยู่ก็น่าจะเริ่มมาถูกทางแต่ไม่ได้บอกว่า เราจะเชื่อว่าดีแล้วอย่างไรก็ช่างการเป็นรัฐบาลผสมนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก แต่ถ้าดูจากที่ลดค่าครองชีพแล้วพยายามหารายได้เข้าประเทศดังที่เป็นอยู่ผมว่าเขามาถูกทางนะ ถ้าหาเงินได้แล้วใช้ให้ถูกทางนั่นคือความถูกต้อง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่สนใจแล้วก็ทิ้งๆขว้างๆ ช่วยกันดูช่วยกันเป็นหูเป็นตา เพื่อที่บ้านเมืองเราจะได้เจริญงอกงามกันอย่างแท้จริงเสียที ไม่ใช่กลายเป็นสมบัติที่ให้เขามาผลัดกันชมเอาตามความพอใจ ผมอยากเห็นคนไทยอยู่ในมุมมองแบบนี้มากกว่าไม่หลงอะไรจนเกินควร ไม่เลือกข้างโดยความหวังแค่ได้ผลประโยชน์ไปด้วย ที่สำคัญคือการไม่ลืมภาระหน้าที่ของความเป็นคนไทยที่จะต้องซื่อสัตย์ต่อแผ่นดินเกิดถึงจะถูกต้อง(ขอบคุณเจ้าของภาพ)